অগ্নিৰে মই খেলা। জ্যোতিপ্ৰসাদ

বিষয়বস্তু (Thematic Analysis)

এই কবিতাৰ মূল বিষয়বস্তু হৈছে জীৱনৰ সংগ্রাম আৰু সাহস। কবিয়ে অগ্নিৰ সৈতে খেলাৰ মাধ্যমেৰে জীৱনৰ কঠিন সময়ৰ কথা কৈছে। তেওঁ কয় যে, যদি কোনো নাহে, তেন্তে তেওঁ একাকীহে আগুৱাই যাব।

শৈলী (Stylistic Analysis)

এই কবিতাৰ শৈলী খুব সহজ আৰু সৰল। কবিয়ে সাধাৰণ ভাষা ব্যৱহাৰ কৰিছে। কবিতাৰ শৈলীত উৎসাহ আৰু উদ্দীপনা আছে। কবিয়ে সৰল ভাষাৰে গভীৰ অনুভূতি প্ৰকাশ কৰিছে।

সাহিত্যিক কৌশল (Literary Devices)

এই কবিতাত কেইবাটাও সাহিত্যিক কৌশল ব্যৱহাৰ হৈছে:

1. উপমা (Simile): “মোৰ তেজৰ এটি দীপেই” – এই বাক্যত উপমা ব্যৱহাৰ হৈছে।
2. চিত্রকল্প (Imagery): “দীপালী হৈ জ্বলি” – এই বাক্যত চিত্রকল্পৰ ব্যৱহাৰ হৈছে।
3. প্ৰতীক (Symbolism): অগ্নি আৰু দীপালীৰ প্রতীকী ব্যৱহাৰ হৈছে। অগ্নি মানে সংগ্রাম আৰু দীপালী মানে আশাৰ আলো।

কল্পচিত্র (Imagery)

এই কবিতাত কল্পচিত্রৰ ব্যৱহাৰ খুব সুন্দৰ। কবিয়ে অগ্নি, দীপালী আৰু তেজৰ কল্পচিত্রৰ মাধ্যমেৰে সংগ্রাম আৰু আশাৰ কথা দেখুৱাইছে। “দীপালী হৈ জ্বলি” – এই বাক্যত দীপালীৰ কল্পচিত্র আছে। এই কল্পচিত্রে কবিতাৰ সৌন্দৰ্য্য বৃদ্ধি কৰিছে।

এইবোৰ হৈছে এই কবিতাৰ বিষয়বস্তু, শৈলী, সাহিত্যিক কৌশল আৰু কল্পচিত্রৰ সহজ ভাষাত বিশ্লেষণ। আশা কৰোঁ এই বিশ্লেষণ ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলৰ বাবে সহায়ক হ’ব।