আপুনি যদি ‘জ্যোতি প্ৰসাদ আগৰৱালাৰ ‘আমাৰে সখিয়া আকুল’ কবিতাটো / গীতটো বিচাৰি আছে আৰু ইয়াৰ বিষয়ে বিশদভাবে জানিব বিচাৰিছে, তেন্তে এই নিবন্ধখন আপোনাৰ বাবে। এই নিবন্ধখনত মূল গীতৰ লগতে গীতটোৰ এক সমালোচনাত্মক বিশ্লেষণ আগবঢ়োৱা হৈছে ।
Table of Contents
আমাৰে সখিয়া আকুল
আমাৰে সখিয়া আকুল বিয়াকুল
সপোনৰ হাঁহিটি চাই
সপোনত কোঁৱৰে আহুদি আনিলে
মতলীয়া সখি খাই!
দিঠকৰ বাতৰি সপোনত মিলিলে
আছি সখী বাটে চাই।
ফাগুনৰ বতাহে গাতে ছাটি মাৰে–
গাতে ছাটি মাৰি যায়
চুমাৰ পৰশনৰ জুতি পাই সখীয়াৰ
গাতে উৱাদিহ নাই
সখীয়াৰে গাতে উৱাদিহ নাই। 0 0 0
আমাৰে সখিয়া আকুল:কবিতাৰ বিশ্লেষণ
জ্যোতিপ্ৰসাদ আগৰৱালাই “আমাৰে সখিয়া আকুল” নামৰ কবিতাটোত অনুভূতিৰ গভীৰতা আৰু প্ৰেমৰ সান্নিধ্য দাঙি ধৰিছে।
বিষয়বস্তু (Theme)
এই কবিতাটোৰ মূল বিষয়বস্তু হ’ল সখীৰ মধুৰ অনুভূতি আৰু প্ৰেমৰ আকুলতা। কবিয়ে সখীৰ সপোনৰ আনন্দ আৰু বিয়াকুলতাক বৰ্ণনা কৰিছে। সপোনৰ জগতে দিয়া আনন্দৰ অনুভৱ সখীক আকুল কৰি তুলিছে। সখীজনীয়ে প্ৰকৃতিৰ সান্নিধ্যত তেওঁ নিজক বিলীন কৰি দিছে। কবিয়ে ফাগুনৰ বতাহৰ স্পৰ্শৰ লগত সখীৰ অনুভূতিক গভীৰভাৱে সম্পৰ্কিত কৰিছে। কবিতাটোত ভাৱনা, প্ৰেম, আকুলতা আৰু সান্নিধ্য প্রধান বিষয়বস্তু হিচাপে দাঙি ধৰা হৈছে। কবিতাখন এজন সখী অথবা প্ৰেমিকাৰ অনুভৱ আৰু আকাঙ্ক্ষাৰ ওপৰত আধাৰিত।
শৈলী (Style)
কবিতাটো মিত ভাষাৰ ব্যৱহাৰেৰে লিখা হৈছে। জ্যোতিপ্ৰসাদে সহজ ভাষাত গভীৰ অনুভৱ প্ৰকাশ কৰিছে। সৰল শব্দৰ মাধ্যমেৰে কবিয়ে সখীৰ মূৰত বিৰাজমান আকুলতা আৰু বিয়াকুলতা বৰ্ণনা কৰিছে। তেওঁৰ কবিতাৰ ভাষা সহজ কিন্তু প্ৰবল। কবিতাখনৰ শৈলী সংলাপমূলক আৰু সজল অনুভৱেৰে ভৰা। কবিয়ে সাধাৰণ ছন্দত কবিতাটো গঠন কৰিছে। এই শৈলীয়ে কবিতাটোক পাঠকৰ হৃদয়ত এক মৰমৰ সঞ্চাৰ কৰে।
সাহিত্যিক কৌশল (Literary Devices)
কবিতাটোত কিছু সাহিত্যিক কৌশল ব্যৱহাৰ কৰা হৈছে। এই কৌশলসমূহে কবিতাটোৰ গভীৰতা আৰু সৌন্দৰ্য বৃদ্ধি কৰিছে।
প্ৰতীক (Symbolism): সপোন আৰু ফাগুনৰ বতাহই প্ৰতীক হিচাপে কাম কৰিছে। সপোনে সখীৰ ইচ্ছা আৰু আকাংক্ষাৰ প্ৰতিনিধিত্ব কৰিছে। ফাগুনৰ বতাহে চুমাৰ পৰশনাৰ আভাস দিছে।
চিন্তাৰ পুনৰাবৃত্তি (Repetition): “গাতে উৱাদিহ নাই” বচনখনৰ পুনৰাবৃত্তিয়ে সখীৰ গভীৰ অনুভৱ দাঙি ধৰিছে। পুনৰাবৃত্তিৰ মাধ্যমেৰে কবিয়ে অনুভূতিক প্ৰগাঢ় কৰিছে।
অনুভূতিৰ কল্পনা (Imagery): ফাগুনৰ বতাহ আৰু চুমাৰ পৰশৰ কল্পনাৰে কবিয়ে সখীৰ জীৱন্ত অনুভৱ বর্ণনা কৰিছে। কল্পচিত্রৰ দ্বাৰা প্ৰকৃতিৰ পৰিসৰৰ সৈতে সখীৰ সম্পৰ্ক বুজাবলৈ সক্ষম হৈছে।
ৰূপক (Metaphor): ফাগুনৰ বতাহক আৰু চুমাৰ পৰশক প্ৰেমৰ অনুভৱৰ ৰূপক হিচাপে ব্যৱহাৰ কৰা হৈছে। বতাহে সখীৰ মনত যি অনুভৱ আনে, সেইটো সৰলভাৱে দৰ্শাইছে।
উপসংহাৰ
“আমাৰে সখিয়া আকুল” কবিতাটো সখীৰ অনুভৱ আৰু আকুলতাৰ এক মধুৰ আখ্যান। কবিয়ে সৰল ভাষাৰে কিন্তু গভীৰ অনুভৱৰ দ্বাৰা প্ৰেমৰ পৰিপূৰ্ণতা আৰু আকাংক্ষাৰ বৰ্ণনা কৰিছে। কল্পচিত্র আৰু সাহিত্যিক কৌশলবোৰে কবিতাটোত জীৱন ঢালিছে। 0 0 0
আপুনি যদি ‘জ্যোতি প্ৰসাদ আগৰৱালাৰ ‘ গীতটো ভাল পাইছে / পছন্দ কৰে, অনুগ্ৰহ কৰি আপোনাৰ মতামত জনাব। আমি যিকোনো ধৰণৰ গঠনমূলক মতামতক আদৰণি জনাওঁ ।
বিঃ দ্রঃজ্যোতি প্ৰসাদ আগৰৱালাৰ ‘আমাৰে সখিয়া আকুল’ (Amare Sokhiya) শিৰোনামৰ গীতটি ৰাব্বি মছৰুৰ সম্পাদিত ‘প্রতিনিধিত্বশীল জ্যোতি গীত’ গ্রন্থৰ পৰা লোৱা হৈছে।
You May Like:
- মোৰ সপোন যদি-জ্যোতিপ্রসাদ
- মোৰ দেশৰে ধুনীয়া ছোৱালী-জ্যোতিপ্রসাদ
- বিশ্ব বিজয়ী নৱ জোৱান-জ্যোতিপ্ৰসাদ
- জাগা জাগা নক্ষত্রৰ প্রভাতে-জ্যোতিপ্রসাদ
অতিৰিক্ত অনুসন্ধান:
- অসমীয়া কবিতা
- হীৰেন ভট্টাচার্যৰ এমুঠি কবিতা
- ইছমাইল হোছেইন
- বিষ্ণু ৰাভাৰ গীতি কবিতা
- জ্যোতিপ্রসাদ আগৰৱালাৰ কবিতা
- অমূল্য বৰুৱাৰ কবিতা কুকুৰ
- অসমীয়া আধুনিক কবিতা
