আপুনি যদি ‘জ্যোতি প্ৰসাদ আগৰৱালাৰ ‘নিমাতি কইনা’ কবিতাটো / গীতটো বিচাৰি আছে আৰু ইয়াৰ বিষয়ে বিশদভাবে জানিব বিচাৰিছে, তেন্তে এই নিবন্ধখন আপোনাৰ বাবে। এই নিবন্ধখন ছাত্ৰ-ছাত্ৰী তথা সাধাৰণ পাঠকসমাজে সহজতে আয়ত্ব কৰিব পৰাকৈ অতি সৰল আৰু উজু ভাষাত লিখা হৈছে।
Table of Contents
নিমাতি কইনা
(মূল গীত)
—জ্যোতিপ্ৰসাদ
নিমাতি কইনা নাহাঁহি মইনা
ক’ত থৈ আহিলা
চেনেহৰ মইনা মাত?
চেনেহৰ মইনা নুবুলি কইনা
চেনেহৰ মইনা মইনা মাত
দীপ লিপ কুঁৱৰী
কাকে আছা সুঁৱৰি
মাতে মাতে চকুযোৰে
কাকেইবা চায়।
সোণৰ জাপি পিন্ধি
ফুলাম ছৈৰ মাৱতে
আহি ৰূপ কুঁৱৰে
হাঁহিটি মাৰিবহি
বীণখনি বাই!
ৰূপৰে কুঁৱৰীৰ
মাত ফুটা নাই
আহা ৰূপ কুঁৱৰ অ’
আহা বেগাই। 0 0 0
নিমাতি কইনা: বিশ্লেষণ
বিষয়বস্তু (Thematic Analysis)
“নিমাতি কইনা” কবিতাৰ বিষয়বস্তু হৈছে সুন্দৰতা আৰু চেনেহ। কবিয়ে “নিমাতি কইনা” আৰু “চেনেহৰ মইনা”ৰ বৰ্ণনা কৰি এজনী কন্যাৰ ৰূপ আৰু তেওঁৰ সৌন্দৰ্যৰ মহিমা ফুটাই তুলিছে। কবিতাটোত কইনাজনীৰ হাঁহিৰ, চকুৰ ভাষাৰ আৰু সৌন্দৰ্যৰ গুণৰ কথা কৈছে। এই সৌন্দৰ্য অলৌকিক আৰু মোহনীয়। “নিমাতি কইনা” ৰূপেৰে কবিয়ে সুন্দৰতা আৰু চেনেহৰ এক অপূৰ্ব ছবি আঁকি পাঠকক এজনী সুন্দৰ কইনাৰ প্ৰেমময় অনুভৱৰ আৱেগত আৱদ্ধ কৰিছে।
শৈলী (Stylistic Analysis)
এই কবিতাৰ শৈলী সহজ, সৰল আৰু গীতিময়। কবিয়ে সাধাৰণ ভাষা আৰু সৰল শব্দৰ বিন্যাসেৰে গভীৰ অনুভৱ প্ৰকাশ কৰিছে। “নিমাতি কইনা নাহাঁহি মইনা” শব্দবোৰে এক সুৰেলা আৰু মিঠা ধ্বনিৰ সৃষ্টি কৰিছে। কবিতাটোত পুনৰাবৃত্তি (Repetition)ৰ ব্যৱহাৰে কবিতাটোৰ শৈলীত বিশেষ মাধুৰ্য্য আৰু গীতিময়তা প্রদান কৰিছে।
সাহিত্যিক কৌশল (Literary Devices)
অনুপ্ৰাস (Alliteration): “নিমাতি কইনা নাহাঁহি মইনা”, “চেনেহৰ মইনা নুবুলি কইনা”, “মাতে মাতে চকুযোৰে” আদি শাৰীবোৰত ‘ন’ আৰু ‘ম’ ধ্বনিৰ পুনৰাবৃত্তিৰে এক সুৰেলা ধ্বনিৰ সৃষ্টি হৈছে। এই অনুপ্ৰাসবোৰে কবিতাটোক অধিক মিঠা আৰু আকৰ্ষণীয় কৰি তুলিছে।
প্ৰতীক (Symbolism): “নিমাতি কইনা” আৰু “চেনেহৰ মইনা” শাৰীৰিক সুন্দৰতা আৰু সৌম্যতাৰ প্ৰতীক। এই শব্দবোৰে কবিতাটোত চেনেহ আৰু সৌন্দৰ্যৰ প্ৰতীক ৰূপে কাম কৰিছে। “দীপ লিপ কুঁৱৰী” আৰু “ৰূপৰে কুঁৱৰীৰ” প্ৰসংগত সৌন্দৰ্যৰ উজ্জ্বলতা আৰু পবিত্ৰতাৰ চিত্ৰ দৰ্শোৱা হৈছে।
পুনৰাবৃত্তি (Repetition): “চেনেহৰ মইনা মইনা মাত” আৰু “আহা ৰূপ কুঁৱৰ অ’, আহা বেগাই”ৰ দৰে শব্দবোৰৰ পুনৰাবৃত্তিৰে কবিতাটোত এক মাধুৰ্য্য আৰু সুৰেলা ধ্বনিৰ সৃষ্টি হৈছে। এই পুনৰাবৃত্তিয়ে কবিতাটোক আৰু অধিক স্মৰণীয় আৰু মনোমোহক কৰি তুলিছে।
কল্পচিত্র (Imagery)
কবিতাটোত কল্পচিত্রৰ (Imagery) বিশেষ ভূমিকা আছে। যেনে:
“নিমাতি কইনা”: এই শব্দেৰে এক লাজুকী, মিঠা হাঁহিৰ কইনাৰ ছবি ফুটাই তুলিছে।
“সোণৰ জাপি পিন্ধি ফুলাম ছৈৰ মাৱতে”: এই কল্পচিত্রেৰে এটি দামী গহনা আৰু সুন্দৰ পোছাকত সুসজ্জিত কইনাৰ মূৰ্তি দৰ্শোৱা হৈছে।
“দীপ লিপ কুঁৱৰী”: এই বাক্যই এটি পোহৰৰ দৰে উজ্জ্বল আৰু অলৌকিক ৰূপৰ কইনাৰ ছবি আঁকে যেন তেওঁৰ সৌন্দৰ্যই সকলোকে মোহিত কৰি ৰাখিছে।
“ৰূপৰে কুঁৱৰীৰ মাত ফুটা নাই”: এই বাক্যত সৌন্দৰ্য আৰু সুন্দৰতাৰ গভীৰতাক প্ৰতিনিধিত্ব কৰিছে যেন কইনাৰ সৌন্দৰ্য মূখৰে প্রকাশ কৰিব নোৱাৰে, শব্দই যেন অভাৱ অনুভৱ কৰে।
সংক্ষেপত, “নিমাতি কইনা” কবিতাটোত জ্যোতিপ্ৰসাদে সুন্দৰতা আৰু চেনেহৰ অপূৰ্ব কল্পচিত্রৰে এটি সুন্দৰ কইনাৰ ৰূপত সৌন্দৰ্যৰ এক বিশদ চিত্ৰ অংকন কৰিছে। এই কবিতাৰ মাধুৰ্য আৰু গীতিময়তা পাঠকৰ মনত গভীৰ প্ৰভাৱ পেলাব পাৰে।
বিঃ দ্রঃ জ্যোতি প্ৰসাদ আগৰৱালাৰ ‘Nimati Koina‘ শিৰোনামৰ গীতটি ৰাব্বি মছৰুৰ সম্পাদিত ‘প্রতিনিধিত্বশীল জ্যোতি গীত’ গ্রন্থৰ পৰা লোৱা হৈছে।
You May Like:
অতিৰিক্ত অনুসন্ধান:
- মৌলানা আবুল কালাম আজাদ
- হুমায়ুন আজাদ
- অসমীয়া কবিতা
- হীৰেন ভট্টাচার্যৰ এমুঠি কবিতা
- ইছমাইল হোছেইন
- বিষ্ণু ৰাভাৰ গীতি কবিতা
- জ্যোতিপ্রসাদ আগৰৱালাৰ কবিতা
- অমূল্য বৰুৱাৰ কবিতা কুকুৰ
- অসমীয়া আধুনিক কবিতা
