পৃথিৱী ধুনীয়া কৰিব লাগিব। জ্যোতিপ্ৰসাদ

বিষয়বস্তু (Thematic Analysis)

এই কবিতাৰ মূল বিষয়বস্তু হৈছে নতুন সৃষ্টিৰ প্ৰয়োজনীয়তা। কবিয়ে পৃথিৱী ধুনীয়া কৰাৰ কথা কৈছে। কবিয়ে চকুৰ পানী আৰু বুকুৰ তেজেৰে কবিতা লিখিছে। নতুন সৃষ্টিৰ বাবে পুৰণি ঘৰৰ ভাঙনি আৰু নতুন ঘৰৰ নিৰ্মাণৰ কথা কৈছে। কবিতাত নতুন প্ৰজন্মৰ প্ৰয়োজনীয়তা আৰু সৃষ্টিৰ কথা প্ৰকাশ পাইছে।

শৈলী (Stylistic Analysis)

এই কবিতাৰ শৈলী খুব সহজ আৰু শক্তিশালী। কবিয়ে সাধাৰণ ভাষা ব্যৱহাৰ কৰিছে। কবিতাৰ শৈলীত উদ্যম আৰু সৃষ্টিৰ উন্মাদনা আছে। কবিয়ে সৰল ভাষাৰে গভীৰ অনুভূতি প্ৰকাশ কৰিছে।

সাহিত্যিক কৌশল (Literary Devices)

এই কবিতাত কেইবাটাও সাহিত্যিক কৌশল ব্যৱহাৰ হৈছে:

1. উপমা (Simile): “চকুৰ পানীতে বুকুৰ তেজেৰে” – এই বাক্যত উপমা ব্যৱহাৰ হৈছে।
2. চিত্রকল্প (Imagery): “উফৰি পৰিছে ত’ৰা” – এই বাক্যত চিত্রকল্পৰ ব্যৱহাৰ হৈছে।
3. প্ৰতীক (Symbolism): জুই আৰু চিঁয়াহীৰ প্রতীকী ব্যৱহাৰ হৈছে। জুই মানে উদ্যম আৰু চিঁয়াহী মানে সৃষ্টিৰ শক্তি।

কল্পচিত্র (Imagery)

এই কবিতাত কল্পচিত্রৰ ব্যৱহাৰ খুব সুন্দৰ। কবিয়ে জুই, চিঁয়াহী আৰু ত’ৰাৰ কল্পচিত্রৰ মাধ্যমেৰে সৃষ্টিৰ উন্মাদনা দেখুৱাইছে। “উফৰি পৰিছে ত’ৰা” – এই বাক্যত ত’ৰাৰ কল্পচিত্র আছে। এই কল্পচিত্রে কবিতাৰ সৌন্দৰ্য্য বৃদ্ধি কৰিছে।

এইবোৰ হৈছে এই কবিতাৰ বিষয়বস্তু, শৈলী, সাহিত্যিক কৌশল আৰু কল্পচিত্রৰ সহজ ভাষাত বিশ্লেষণ। আশা কৰোঁ এই বিশ্লেষণ ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলৰ বাবে সহায়ক হ’ব।