লুইতৰে পানী যাবি অ। জ্যোতিপ্ৰসাদ

বিষয়বস্তু (Thematic Analysis)

এই কবিতাৰ মূল বিষয়বস্তু হৈছে অসমীয়া জাতিৰ গৌৰৱ আৰু ত্যাগ। কবিতাত লুইতৰ পানীৰ সোঁতক অসমীয়া জাতিৰ গৌৰৱ আৰু ত্যাগৰ প্ৰতীক হিচাপে বৰ্ণনা কৰা হৈছে। জয়মতী আৰু জ্যোতিপ্ৰসাদৰ ত্যাগৰ কথা উল্লেখ কৰি অসমীয়া জাতিৰ সাহসিকতা আৰু দেশপ্ৰেমৰ কথা প্ৰকাশ কৰা হৈছে।

শৈলী (Stylistic Analysis)

এই কবিতাৰ শৈলী সহজ আৰু প্ৰাঞ্জল। কবিতাৰ ভাষা সহজ আৰু সৰল। কবিতাত সৰল বাক্যৰ ব্যৱহাৰ কৰা হৈছে। কবিতাৰ ছন্দ আৰু তাল মসৃণ। কবিতাৰ প্ৰতিটো শ্লোকত একে ধৰণৰ ছন্দৰ ব্যৱহাৰ কৰা হৈছে।

সাহিত্যিক কৌশল আৰু কল্পচিত্র

উপমা (Simile): “সন্ধিয়া লুইতৰ পানী সোণোৱালী” – সন্ধিয়া লুইতৰ পানীক সোণৰ সৈতে তুলনা কৰা হৈছে।

প্ৰতীক (Symbolism): লুইতৰ পানী অসমীয়া জাতিৰ গৌৰৱৰ প্ৰতীক। জয়মতী আৰু জ্যোতিপ্ৰসাদৰ ত্যাগৰ কথা অসমীয়া জাতিৰ সাহসিকতা আৰু দেশপ্ৰেমৰ প্ৰতীক।

চিত্রকল্প (Imagery): “এটুপি-দুটুপি তেজে তিনি টুপি” – এই বাক্যত তেজৰ চিত্ৰকল্প ব্যৱহাৰ কৰি ত্যাগৰ গভীৰতা প্ৰকাশ কৰা হৈছে।

পুনৰাবৃত্তি (Repetition): “লুইতৰে পানী যাবি অ’ বৈ” – এই বাক্যৰ পুনৰাবৃত্তি কবিতাৰ ছন্দ আৰু তাল বজাই ৰাখিছে।

এইবোৰ সাহিত্যিক কৌশল আৰু কল্পচিত্রৰ ব্যৱহাৰে কবিতাটোক অধিক প্ৰাণবন্ত আৰু মনোমোহা কৰি তুলিছে। 0 0 0.