আপুনি যদি অমূল্য বৰুৱাৰ ‘শিল্পী‘‘ কবিতাটো বিচাৰি আছে আৰু ইয়াৰ বিষয়ে বিশদভাবে জানিব বিচাৰিছে, তেন্তে এই নিবন্ধখন আপোনাৰ বাবে। এই নিবন্ধখন ছাত্ৰ-ছাত্ৰী তথা সাধাৰণ পাঠকসমাজে সহজতে আয়ত্ব কৰিব পৰাকৈ অতি সৰল আৰু উজু ভাষাত লিখা হৈছে।
Table of Contents
শিল্পী
–অমূল্য বৰুৱা
ৰূপ স্ৰষ্টা খনিকৰ
ক’ত তোৰ ৰূপৰ আঁচনি
সৌন্দৰ্য্যৰ মোহন আঁকৰ,
বিমোহিত চঞ্চলতা
জীৱনৰ উদ্দাম উচ্ছাস
কল্পনাত ৰতন প্ৰাণৰ ।
আৰু ক’ত হৃদয়ৰ
কোমল বেদনা ৰাশি
ব্যৰ্থতাৰ ঘাত-প্ৰতিঘাত,
তৃপিতিৰ সন্ধানত
সানি মোহিনী আভা
জ্বলি উঠে প্ৰাণৰ প্ৰাণত ।
নিৰ্নিমেষ নয়নৰ
ৰূপহ চাৱনিখিনি
সৰলতা কোমলতা অঁৰা
ক’ত তোৰ পৰাণৰ
বিপুল বাসনা জিনি
সুকোমল লোতক নিজৰা ।
পাষাণৰ হৃদয়ত
কোমল সৌন্দৰ্য্য ৰাশি
জীৱনৰ প্ৰতিমূৰ্তি আঁকি,
হিয়াৰ ৰহণে তই
যাচিবি যিমানে হিয়া
বেদনাৰ কোমলতা বাকি।
জীৱনৰ পৰিণতি
‘সুন্দৰৰ আৰাধনা’
ক’ত তোৰ সৃষ্টিৰ আয়োজন ।
মনৰ মাজৰ মাথোঁ
আশাৰ তুলিকা ডালি
তাৰে তই বোলাবি জীৱন । ০ ০ ০
শিল্পী
বিষয়বস্তু আলোচনা (Thematic Analysis)
এই কবিতাটোৰ মুখ্য বিষয়বস্তু হৈছে সৌন্দর্য্য, কল্পনা, আৰু জীৱনৰ উদ্দেশ্য। কবিয়ে এটা শিল্পী বা স্ৰষ্টাৰ চিত্ৰ আঁকিবলৈ চেষ্টা কৰিছে। শিল্পীৰ মনৰ ভাবনা, সৌন্দৰ্য্যৰ সৃষ্টি, আৰু জীৱনৰ বিভিন্ন অনুভৱৰ কথাই কবিতাৰ কেন্দ্ৰবিন্দু। কবিয়ে প্রশ্ন কৰে যে, “শিল্পী, ক’ত তোৰ ৰূপৰ আঁচনি?” মানে, শিল্পীয়ে কল্পনাৰ জৰিয়তে সৌন্দৰ্য্যৰ কি ধৰণৰ প্ৰতিফলন সৃষ্টি কৰিছে। শিল্পীয়ে অনুভূতি, বেদনা, আৰু সৌন্দৰ্য্যৰ সংমিশ্ৰণৰ মাধ্যমত জীৱনৰ প্ৰতিচ্ছবি আঁকে। কবিতাটোৱে শিল্পীৰ হৃদয়ৰ গভীৰতাক স্পৰ্শ কৰিছে, য’ত তেওঁক জীৱনৰ সৌন্দৰ্য্য আৰু বেদনাৰ সৃষ্টিক লৈ আত্মমগ্ন কৰি তুলিছে।
শৈলীৰ আলোচনা (Stylistic Analysis)
কবিতাটোৰ শৈলী গভীৰ আৰু কল্পনাপ্ৰবণ। কবিয়ে প্ৰশ্নাত্মক ভঙ্গীত কবিতাৰ সূচনা কৰিছে, যাৰ জৰিয়তে শিল্পীৰ ভাৱনাৰ বিষয়ে ভাবিবলৈ বাধ্য কৰে। কবিতাটোত বহুতো সুললিত শব্দ আৰু লাহ-লাহে বৈ থকা চিন্তাধাৰাৰ প্ৰয়োগ আছে। কবিয়ে সৰল, কোমল আৰু বিমোহিত কৰা শব্দৰ মাধ্যমে কল্পনাৰ এটি ছবি তৈয়াৰ কৰিছে। শৈলীত এক প্ৰৱাহ আছে, যি পাঠকক শিল্পীৰ অনুভূতিৰ গভীৰতালৈ নিমন্ত্ৰণ কৰে। শব্দবোৰ মধুৰ আৰু কোমলভাৱে ব্যৱহাৰ কৰা হৈছে, যাতে কবিতাৰ ভাবটি স্পষ্টভাবে ফুটাই তুলিব পাৰে।
সাহিত্যিক কৌশল আৰু কল্পচিত্র (Literary Devices and Imagery)
কবিতাত বিভিন্ন সাহিত্যিক কৌশল আৰু কল্পচিত্রৰ ব্যৱহাৰ কৰা হৈছে। “ৰূপ স্ৰষ্টা খনিকৰ”, “সৌন্দৰ্য্যৰ মোহন আঁকাৰ”, “নিৰ্নিমেষ নয়ন”, “কোমল বেদনা”, আদি প্ৰতীক ৰূপেৰে ব্যবহৃত হৈছে। এইবোৰ শব্দবোৰৰ জৰিয়তে কবিয়ে সৌন্দর্য্য, কোমলতা আৰু হৃদয়ৰ গভীৰ অনুভূতিক বুজাবলৈ চেষ্টা কৰিছে। “বেদনাৰ কোমলতা”, “আশাৰ তুলিকা ডালি” আদি শব্দবিন্যাসৰ মাধ্যমে কবিয়ে শিল্পীৰ অনুভূতি আৰু সৃষ্টিৰ প্ৰতি সজাগ আৰু সৰল মনোভাৱ প্ৰকাশ কৰিছে।
“নীৰ্বাচিত নয়নৰ ৰূপহ চাৱনিখিনি” বুলিয়ে অনুভূতিত সৰলতা আৰু কোমলতাৰ সন্মিলন দেখুৱাইছে। “পাষাণৰ হৃদয়ত কোমল সৌন্দৰ্য্য ৰাশি” বুলিয়ে দেখুৱাইছে যে শিল্পীয়ে সকলো পাষাণৰ দেহতো সৌন্দৰ্য্যৰ আঁচলিত কোমলতা আনে। কল্পনাৰ জগতখন একপ্ৰকাৰ মায়াময় আৰু গভীৰ, য’ত শিল্পীয়ে জীৱনৰ বিভিন্ন দিশৰ প্ৰতিফলন দৃশ্যমান কৰে।
উপসংহাৰ
এই কবিতাটোত কবিয়ে এটা শিল্পীৰ মনৰ গভীৰতা, সৌন্দর্য্যৰ সৃষ্টি, আৰু জীৱনৰ উদ্দেশ্যৰ বিষয়ে আলোচনা কৰিছে। কল্পনাৰ জৰিয়তে, কবিয়ে শিল্পীৰ মনৰ অনুভৱ, বেদনা, আৰু আশাৰ সৌন্দর্য্য ফুটাই তুলিছে। শৈলী সৰল হলেও, কবিতাৰ ভিতৰত থকা অনুভূতি গভীৰ আৰু শক্তিশালী। পাঠকে এই কবিতাৰ জৰিয়তে এক গভীৰ অনুভৱৰ অভিজ্ঞতা লাভ কৰিব, যি এটি সৃষ্টিশীল আৰু কোমল হৃদয়ৰ প্ৰতিফলন। 0 0 0
অমূল্য বৰুৱা: চমু জীৱনী
অমূল্য বৰুৱা এগৰাকী বিখ্যাত অসমীয়া কবি আৰু সাহিত্যিক। তেওঁৰ জন্ম 1922 চনত অসমৰ শিৱসাগৰ জিলাৰ চাৰাইদেউৰ বেচিমাৰাত হৈছিল। অমূল্য বৰুৱা অসমীয়া সাহিত্যৰ অন্যতম পথিকৃৎ হিচাপে পৰিচিত। তেওঁৰ সাহিত্যৰ ভুমিকা আৰু কাব্যৰ গভীৰতাই অসমীয়া সাহিত্যক সমৃদ্ধ কৰিছে।
**শিক্ষা আৰু প্ৰাৰম্ভিক জীৱন**
অমূল্য বৰুৱাৰ শিক্ষা অসমৰ গোলাঘাট হাইস্কুলত আৰম্ভ হৈছিল। তেওঁ ছাত্র জীৱনৰ আৰম্ভণিতে সাহিত্যৰ প্রতি আগ্ৰহ দেখুৱাইছিল। তেওঁৰ শিক্ষা ক্ৰমে উচ্চতৰ মাধ্যমিক পৰ্যায়ত গৈ থমকি যায়, কিন্তু তেওঁৰ সাহিত্যপ্ৰতি আগ্ৰহৰ অন্ত নাছিল।
**সাহিত্যিক জীৱন**
অমূল্য বৰুৱা মূলতঃ এজন কবি হিচাপেই প্ৰখ্যাত। তেওঁৰ কবিতাত জীৱনৰ বাস্তৱ অভিজ্ঞতা, দুখ-দুৰ্দশা, আৰু সমাজৰ বিভিন্ন দিশৰ প্ৰতিফলন দেখা পোৱা যায়। তেওঁ সমাজত হোৱা বিভিন্ন ঘটনা আৰু মনৰ গভীৰ অনুভূতিক নিজৰ কবিতাৰ মাধ্যমত প্ৰকাশ কৰিছিল। তেওঁৰ কাব্যত সৰল ভাষাৰ কিন্তু গভীৰ অৰ্থৰ ব্যৱহাৰ দেখা যায়।
অমূল্য বৰুৱাৰ কবিতাৰ বিষয়বস্তু সাধারণ মানুহৰ জীৱন, সামাজিক সমস্যা আৰু মানৱীয় অনুভূতিসমূহ। তেওঁৰ কিছুমান জনপ্ৰিয় কাব্য সঙ্কলন হৈছে “অমূল্য বৰুৱাৰ কবিতা” আৰু “ৰঙা ধেমালিৰ পাৰ”।
**মৃত্যু আৰু উত্তৰাধিকার**
অমূল্য বৰুৱাৰ মৃত্যু 1946 চনত হৈছিল। যদিও তেওঁৰ জীৱন একেবাৰে কম সময়ৰ আছিল, কিন্তু তেওঁ অসমীয়া সাহিত্যৰ জগতত এক অপূৰ্ণীয় স্থানৰ অধিকাৰী। তেওঁৰ কবিতাবোৰ আজিও অসমীয়া সাহিত্যৰ পাঠকৰ মাজত অম্লান। অসমীয়া কবিতা আৰু সাহিত্যৰ ক্ষেত্ৰত তেওঁৰ অৱদান চিৰদিনেই মনত ৰখা হ’ব।
**উপসংহাৰ**
অমূল্য বৰুৱা এজন অতুলনীয় কবি। তেওঁ যি অনুভৱ আৰু চিন্তাৰ সমন্বয় কৰি কবিতা ৰচনা কৰিছিল, সেয়া আজিও অসমীয়া সাহিত্যৰ ঐতিহ্যত সযত্নে সাঁচি ৰখা হৈছে। অসমীয়া ভাষাৰ উন্নতি আৰু সমৃদ্ধিত তেওঁৰ অৱদান অনস্বীকাৰ্য।
বিঃ দ্রঃ অমূল্য বৰুৱাৰ উক্ত কবিতাটি ৰাব্বি মছৰুৰ সম্পাদিত ‘অমূল্য বৰুৱাৰ প্রতিনিধিত্বশীল কবিতা’ গ্রন্থৰ পৰা লোৱা হৈছে।
নোট:যদি আপুনি নিবন্ধখনটো ভাল পাইছে / পছন্দ কৰে, অনুগ্ৰহ কৰি আপোনাৰ মতামত জনাব। আমি যিকোনো ধৰণৰ গঠনমূলক মতামতক আদৰণি জনাওঁ ।
You May Like:
অতিৰিক্ত অনুসন্ধান:
