এটি ফুল (কথিকা) । অমূল্য বৰুৱা

0

আপুনি যদি ‘এটি ফুল (কথিকা), অমূল্য বৰুৱা’ কবিতাটো বিচাৰি আছে আৰু ইয়াৰ বিষয়ে বিশদভাবে জানিব বিচাৰিছে, তেন্তে এই নিবন্ধখন আপোনাৰ বাবে। এই নিবন্ধখন ছাত্ৰ-ছাত্ৰী তথা সাধাৰণ পাঠকসমাজে সহজতে আয়ত্ব কৰিব পৰাকৈ অতি সৰল আৰু উজু ভাষাত লিখা হৈছে।

এটি ফুল (কথিকা) । অমূল্য বৰুৱা

এটি ফুল (কথিকা)

–অমূল্য বৰুৱা

বসন্তৰ শুভাগমন । শীতৰ চেঁচাত পেপুৱা লাগি লঠঙা হৈ থকা গছ-গছনিবিলাক সজীৱ হৈ উঠিল— সিহঁতৰ গাৰ ৰং বদলি হৈ গ’ল বা-ৰিবমলয়াৰ পৰশ পাই । প্ৰকৃতিত এক নতুন উচ্ছাস জাগি উঠিল । বিৰহী প্ৰকৃতিৰ অন্তৰৰ অনুভূতিবিলাক সজীৱ হৈ উঠিল বসন্তৰ স্নিগ্ধ পৰশত।

বসন্তৰ আগমনিলৈ অপেক্ষা কৰি নিৰাশাৰ হুমুনিয়া পেলাই শুকাই যোৱা গোলাপজোপাত এটি হাঁহিৰ ৰেখা বিৰিঙি উঠিল – বসন্তৰ আগমনিত চাৰিওদিশে ৰূপৰাশি বিস্তাৰ কৰিবলৈ এয়েই সুযোগ তাৰ।বসন্তৰ প্ৰতি কৃতজ্ঞতাত তাৰ মূৰ দোঁ খাই গল। 

গোলাপজোপা শুৱনী কৰি ফুটি উঠিল এটি কলি — সময়ত তাৰ নিজ প্ৰতিভাৰে পূৰ্ণতা আৰ্জন কৰি অমিয়ৰাশিলৈ পৰিণতি লভিলে পূৰ্ণসৌষ্ঠবৰ এটি ফুলত। এটি মাত্ৰ ফুল – দেখাত সামান্য হলেও সি প্ৰকৃতিৰেই সৃষ্টি ।

ফুল আৰু মানুহ । এটিয়ে মনৰ ভাবৰাশি ফুটাই ক’ব পাৰে আৰু আনটিৰ ভাবৰাশি অব্যক্ত – তাক প্ৰকাশ কৰে নিজ ভাষাত । দুয়োটি দুয়োটিৰে আপোন। সজীৱ আৰু নিৰ্জীৱ বাস্তৱৰ মাজত ইমান গাঢ় সম্বন্ধ – মানুহৰ কিমান আদৰৰ বস্তু ফুল । ফুলনিৰ মাজত ফুলি উঠে ফুলটি – তাৰ ৰূপ-ৰাজিৰ গৌৰৱত মত্ত হৈ। কিমান যত্নেৰে সি তাৰ ৰূপৰ প্ৰতিভা প্ৰকাশ কৰিবলৈ সক্ষম হৈছে -ভাবি কেতিয়াবা তাৰ কৃতকাৰ্য্যতাৰ বাবে পুলকত মন-প্ৰাণ নাচি উঠে। মানুহৰ কত বাধা-বিঘিনী তাৰ কৰ্ত্তব্যপথত। ফুলৰো একে কথাই । তাৰো পূৰ্ণপ্ৰকাশৰ পথ কণ্টকময় । সেয়েহে কলিটিয়ে গৌৰৱত মত্ত হৈ যেতিয়া জীৱন পথৰ দকা চাকনৈয়া অতিক্ৰম কৰি এপৰিয়া হৈ পৰিণতি লাভ কৰে এটি ফুলত। প্ৰকৃতিৰ দান এটি ফুল কিমান স্নিগ্ধ তাৰ পৰশ — কিমান পবিত্ৰ । সুন্দৰৰ দান । পূৰ্ণপয়োভৰেৰে তাৰ সৌৰভ বিলাক প্ৰকৃতিৰ কোলাৰ মানুহ-দুনুহক কিমান আদৰ কৰে । তথাপিও মানুহ স্বাৰ্থপৰ-মানুহে তাক আদৰ কৰে সুগন্ধৰ বিনিময়ত । কিমান স্বাৰ্থপৰ মানুহবিলাক । কিন্তু ফুলৰোতো এটি হেঁপাহ আছে তাৰো ৰূপ ৰাশিৰ আদৰ কৰিবলৈ কাৰোবাক বিচাৰে — তেনেহ’লেনো মানুহৰ কি ভুল – কিয়বা স্বাৰ্থপৰ হব ।

কিমান কোমল ফুল – আৰু তাৰ হৃদয়খনি আৰু কোমল। ফুলনি মাজত ফুলি থাকে ৰূপকুঁৱৰীৰ প্ৰতিমূৰ্ত্তি প্ৰতীক । কোনোবাজনক তাৰ স্নেহ প্ৰীতি জনাবলৈ । তাৰ ক্ষণস্থায়ী সৌৰভৰ মাধুৰিমা বিলাবলৈ পূৰ্ণতাৰ আদৰ কৰিবলৈ লাগে বন্ধু – সেয়েহে সি বিচাৰে কোনোবা পূজাৰীক। তাৰ অব্যক্ত বেদনাৰ ভাষা বুজিব পৰা, তাৰ সুখ দুখৰ ভাগ লবলৈ লাগে তেনে এজন বন্ধু— যাৰ সহায়ত সি বিচাৰে সুদূৰ নীলিমাৰ আঁৰত লুকাই থকা চিৰসত্য চিৰসুন্দৰৰ কোমল হৃদয়খনি পৰশ কৰিবলৈ। ফুলপাহি ব্যাকুল পূজাৰী বিচাৰি । তাৰ বেদনাৰ অৰ্ঘ্য জনাবলৈ – তাৰ কামনা-বাসনাৰ তৰ্পণৰ আঁজলি যাচিবলৈ । পূজাৰীৰ সহযোগত চিৰ সুন্দৰৰ পূজা । চিৰসুন্দৰৰ লগত তাৰ মিলন – তাতেই তৃপ্তি – তাতেই তাৰ পৰিণতি । 0 0 0

এটি ফুল (কথিকা): বিশ্লেষণ

বিষয়বস্তু

‘এটি ফুল (কথিকা)’ কবিতাটোৰ মূল থিম হৈছে বসন্তৰ শুভাগমন আৰু ফুলৰ পৰিপূৰ্ণতা। বসন্তৰ আগমনে নিস্তেজ প্রকৃতিত এক নতুন জীৱন আনে। শুকাই যোৱা গোলাপজোপাত পুনৰ উজ্জীৱিত কৰি তোলে। কবিতাটোত গোলাপফুলৰ মাধুৰ্য্য আৰু মানুহৰ মনৰ অনুভূতিৰ সৈতে তুলনা কৰা হৈছে। ফুলজোপাৰ যিমানেই সৌন্দৰ্য্য থাকক, তাৰ সুকোমল অনুভূতিৰ দৰেই ফুলটি এক বিশেষ স্থান পায়।

শৈলী (স্টাইলিস্টিক বিশ্লেষণ)

‘এটি ফুল (কথিকা)’ কবিতাটোৰ ভাষা সহজ, মনোমোহক, আৰু ধাৰাসাৰ। কবিয়ে বসন্ত আৰু ফুলৰ মাধ্যমেৰে এটি কোমল আৰু স্নিগ্ধ অনুভূতিৰ সৃষ্টি কৰিছে। কবিতাটোত ব্যবহৃত ভাষা প্ৰাকৃতিক আৰু দৃশ্যৰ ওপৰত আধাৰিত। কবিয়ে ফুলৰ পৰা মানুহৰ জীৱনৰ প্ৰতি আহ্বান কৰিছে আৰু ফুলৰ সৌন্দৰ্য্যৰ মাধ্যমেৰে মানুহৰ হৃদয়ৰ কোমলতা দৰ্শাইছে।

সাহিত্যিক কৌশল (লিটাৰেৰী ডিভাইচৰ ব্যৱহাৰ)

কবিয়ে বিভিন্ন সাহিত্যিক কৌশল ব্যৱহাৰ কৰিছে যিবোৰে কবিতাটোৰ সৌন্দর্য্য আৰু ভাব প্ৰকাশ কৰিবলৈ সহায় কৰিছে।

প্ৰতীক (Symbolism): ফুলটো বসন্তৰ প্ৰতীক হিচাপে ব্যৱহৃত হৈছে, যাৰ মাধ্যমেৰে নতুন জীৱন আৰু নতুন আশা দৰ্শোৱা হৈছে।

তুলনা (Simile): ফুলৰ ৰূপ আৰু মানুহৰ মনৰ অনুভূতিৰ মাজত তুলনা কৰা হৈছে। ফুলটো যেন মানুহৰ মনৰ প্ৰতীক, যি গোপনে গভীৰ অনুভূতি পোষণ কৰে।

প্ৰতিমূৰ্ত্তি (Personification): ফুলটো যেন এটি সজীৱ সত্তা, যাৰ নিজস্ব চিন্তা আৰু অনুভূতি আছে। তাৰ মূৰ দোঁৱাই মাধুৰ্য্য আৰু মনৰ কোমলতা দৰ্শাইছে।

অন্তৰ্ধ্বনি (Imagery): ফুলনি, গোলাপ, বসন্তৰ বৰ্ণনা আৰু কাব্যিক দৰ্শনে পাঠকৰ মনত এটি স্পষ্ট দৃশ্য সৃষ্টি কৰিছে। ই পাঠকক এটি সজীৱ প্ৰকৃতিৰ অনুভূতিৰ সতে একাত্ম কৰে।

উপসংহাৰ

‘এটি ফুল (কথিকা)’ এই কবিতাটোত কবিয়ে ফুলৰ সৌন্দৰ্য্য আৰু মনৰ কোমলতাক সঁচাকৈয়ে মূৰ্ত্তিমান কৰি তুলিছে। ফুলৰ লগতে, মানুহৰ অনুভূতি আৰু মনৰ গভীৰতাৰ দৰ্শন দিছে। বসন্তৰ আগমনে ফুলক জীৱন্ত কৰি তোলে আৰু সেয়া মানুহৰ জীৱনৰ সৈতে সম্পর্কিত। সেয়ে, ফুল আৰু মানুহৰ মাজত থকা গভীৰ সম্পৰ্কৰ কথা কবিয়ে সুন্দৰকৈ ফুটাই তুলিছে।

এই বিশ্লেষণ কিশোৰ ছাত্র-ছাত্ৰীসকলৰ বাবে সৰল ভাষাত দিয়া হৈছে যাতে সিহঁতে কবিতাটোৰ গভীৰতা বুজি উঠিব পাৰে। ০ ০ ০

বিঃ দ্রঃ অমূল্য বৰুৱাৰ উক্ত ‘এটি ফুল (কথিকা) | Eti Ful (Kathika)’ শিৰোনামৰ কবিতাটি ৰাব্বি মছৰুৰ সম্পাদিত ‘অমূল্য বৰুৱাৰ প্রতিনিধিত্বশীল কবিতা’ গ্রন্থৰ পৰা লোৱা হৈছে।

নোট: যদি আপুনি এই ‘এটি ফুল (কথিকা) | Eti Ful (Kathika) নিবন্ধখনটো ভাল পাইছে / পছন্দ কৰে, অনুগ্ৰহ কৰি আপোনাৰ মতামত জনাব। আমি যিকোনো ধৰণৰ গঠনমূলক মতামতক আদৰণি জনাওঁ । 0 0 0

You May Like:

  1. দুৰ্বাৰ সময়ৰ গতি
  2. উচ্ছেদ

অতিৰিক্ত অনুসন্ধান:

Previous articleসংগ্ৰাম
Next articleচেনেহৰ পুতু

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here